[...] Tak iść jak ty i siać, i siać, i siać,O siewco wiecznie wierzący w zapłatę
I niepamiętny mozołów daremnych!
Plony bogate
Trwoniącym rąk swych rozmachem - najemnych
W pracy żywiącej ludzką brać -
Rozrzucać, dzieło spełniając owocne,
I mieć ufnością, jak ty, serce mocne!
Tak iść jak ty i siać, i siać
w głąb skib,Duszą zbłąkany już w
przyszłość szczęśliwą,Owiany ziarnem złotym jak pszczół rojom
Lecących niwą,
W śnie przyszłej woni zbóż poić się zdrojem
Słodszym niż kwiat pasieczny lip.
I w sypkim spadku ziarna, co szeleszczą
Z radością słyszeć przyszłe żyzne deszcze!
Tak iść jak ty i siać, i siać tak wciąż,
Wieczysty życia nawi
ązując wątekW pełni otuchy i pewnej spodziewy!
Dawać początek
Niezgadnionymi nigdy naprzód siewy
Tokowi płodnych ziemi ciąż,
Rzucając ziarno pośród pól kobierca
Ruchem, jak gdybyś czerpał z swego serca!
ależ cudny, prześmieszny piesior! nie mogę się napatrzeć na ten zawadiacki pyszczek. Świetne zdjęcia, oglądam i czytam z prawdziwą przyjemnością:) co to za rasa piesia?
OdpowiedzUsuńOk, już wiem, Welsh Corgi Cardigan:) przyznaję, że nigdy takiego czworonoga nie widziałam a jest po prostu uroczy. Z serdecznymi pozdrowieniami:)
OdpowiedzUsuń