Okole. Opowiadanie dla Eli

Jadąc krzesełkiem w tą i w tamtą, czyli opowiadanie dla Eli. Tak, to była niedziela, zaznaczona czerwoną datą w kalendarzu, potwierdzona wytrwałymi oszczekiwaniami idących na cotygodniowe modlitwy mieszkańców Lubiechowej. Jajecznica też była niedzielna. 

Pogoda w typie telewizyjnym, mgliście z mżawką, można by nawet napisać, że było nieprzyjemnie. Ten fakt został całkowicie zignorowany przez naturalnie entuzjastyczną grupę wycieczkową. Cel Okole. Akcja się właśnie zawiązuje, w polach i łąkach nabiera tempa gonitwa trzech lekko niezrównoważonych koleżanek. 

Aleją do osiołka, którego wciąż nie ma i zwrot, bo sarny się nie spodziewały, że w taką pogodę ktoś będzie tędy przechodził. Gabra wystrzeliła, reszta nie. Następnie miejsce akcji przenosi się do lasu. Mała dygresja: lasy Gór Kaczawskich są wyjątkowo malownicze :) 

Nawet jak chmura ociera się o czubki świerków i buków, nawet kiedy nie widać Gackowej ani Radostki, ba nie widać ani tego co przed nami… Ta chmura skutecznie ukryła naszą najbliższą przyszłość. Zupełnie pochłonęła zająca, który nagle wyskoczył z lasu… 

Nosy węszyły, nosy oczu nie potrzebują. Opowiadanie toczy się dalej, szlakami z zakazem wstępu na choinkę, nie zbliżać się, nie dotykać, w ogóle nie być tu! Na szczęście psów ten znak nie dotyczył :) 

Tym bardziej suk! Uwaga, uwaga, uwaga, tamburyny, piszczałki, dzwoni, werble – pierwszy punkt kulminacyjny - Okole zdobyte! O zaskoczenie, nikogo tam nie zastałyśmy, nawet widoki się nie pojawiły. Nic to, trudno, komu grała melodia, ta po skałkach poskakała, ta Basia dzielna. Jaremka też sobie nie żałowała. 

Gabra machnęła na to ogonem, tą jak zwykle rządził nos. Opowiadanie toczy się dalej, zmierza teraz w dół trasą w typie naganka w scenografii jeżyn i gęstej świerczyny po ścince. Wszystkie przeżyły, test zaliczony z wynikiem: nadają się. Otworzył się przed nam obszerny las bogaty w wybory, tędy, owędy, tamtędy… 

Gabra pognała, wszyscy czekali i właśnie w tej chwili niespodziewany drugi punkt kulminacyjny. To było tak: Pąpiru mówi, nie umiem gwizdać, czy jakoś tak, bo pamięć zawodna, więc gwiżdżę ja, na palcach i zaczyna padać śnieg! A gdyby wcześniej ta zależność była znana, to bym gwizdała od września od rana! Tak się zaczęła zima w masywie Okola. 

Pierwszy śnieg tak doskonale poprawia nastrój. Taka piękna nowina do zaniesienia Witoldowi i Buddy też usłyszał, że zima jednak w tym roku przyszła. W niedzielę. Tak, to była niedziela, zaznaczona czerwoną datą w kalendarzu, potwierdzona wytrwałymi oszczekiwaniami idących na cotygodniowe modlitwy mieszkańców Lubiechowej. Jajecznica też była niedzielna. I nawet śnieg spadł Elu.