Torek i ptaszkownie w Jaremczynie

Lista mieszkańców Jaremczyna powoli się wzbogaca. Już wiemy co to za tajemniczy kot się u nas zadomowił. 

Piękny pręgowany pół dziki Torek. Torek jest błyskawiczny i cichy, pozwala się dotknąć ale jeszcze niechętnie reaguje na głaskanie. Za to apetyt ma ogromny. Pochłania błyskawicznie. Zainteresowanie Jaremką wykazuje zdawkowe, bo co ta głupia zabawa patykiem? 

Nie nie, to w kocim świecie nienormalne. Jaremka jak to ona jak je to niech je, za to jak biegnie to co innego… Torek jest ciekawski, zwiedził domek, już wie, gdzie leży granulowany skarb. 

Niestety nie zdążył go wykraść. Po jedzeniu, jak każdy porządny kot oddał się toalecie. W tym czasie Bogatka odkryła, że podano do karmnika, Mazurek trochę mniej odważny czekał aż w Jaremczynie zrobi się mniej tłoczno. Sójka zwyczajna, przybysz z północy – wszystkożerna przedstawicielka krukowatych i 

Kwiczoł z drozdowatych, ptak wędrowny, czasem zimujący w Polsce przyglądały się wszystkiemu z wysoka. Kwiczoł konsumował jabłko, lubi też owoce jarzębiny, jałowca i głogu. Dawniej był przysmakiem, ze względu na aromatyczny od zjadanych owoców smak mięsa. 

Kwiczoły potrafią skutecznie odpierać ataki ptaków drapieżnych. W kupie siła, nawet dosłownie, bo najzwyczajniej w świecie strzelają w przeciwnika kałem. Trudno latać ze sklejonymi piórami.  A na koniec Dzwoniec zwyczajny z łuszczaków, w zasadzie nie jeden ale spore stadko. 

Pieśń Dzwońca brzmi jak dzwoneczki, ptaszyna mieszka w gęstych krzewach, zimą przepada za nasionami słonecznika. Wszystkie ptaszyny objęte są w naszym pięknym kraju ścisłą ochroną gatunkową. Unia Jaremczyńska jednogłośnie wpisała się na listę dokarmiających. 

Zima w końcu przyjdzie, o gości trzeba dbać, tych futrzanych i pierzastych. Banda jaremczyńska rośnie w siłę, kto jeszcze… będzie ciekawie.