Jaremka: U upapranych koników, w lesie i wiosna

czwartek, 24 marca 2011

U upapranych koników, w lesie i wiosna

Zawilce zakwitły ! Konie d

ziwiszowskie błotne dz

iś na mnie nawet

nie spojrza

ły. Trawa była bezkonkurencyjna. Rzu

t o

kiem na Góry Kaczawskie i

nagle pani na koniu, za którą trzeba było biec, chociaż ostrzegała przed kopytami. W lesie naszym tamniczym znów coś szjeurało

, to pewnie te dwie, wcześniej spotkane sarny. Skoro do s

tada przyłączył się ktoś najwyższy, to ja będę najdłuższa a pani

..... chyba najmądrzejsza ... albo naj moja ! W polu jeszcze cisza, nic nie kiełkuje, dopiero sieją.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Dziękuję

Każde rozstanie z Tobą zadaje mi ból. Zastanów się więc, zanim mnie sobie sprawisz. Daj mi trochę czasu na zrozumienie, czego ode mnie wymagasz. Obudź we mnie zaufanie - jest mi potrzebne do życia. Nigdy nie gniewaj się na mnie zbyt długo i nie zamykaj mnie za karę! Ty masz swoja pracę przyjemności i przyjaciół - Ja mam tylko CIeBIe. Porozmawiaj ze mną czasami, nawet jeśli nie do końca rozumiem Twoje słowa, rozumiem głos który do mnie mówi. Wiedz że nigdy nie zapominam, jak mnie traktowano. Zanim mnie uderzysz, pomyśl że Moje szczęki z łatwością mogą zmiażdżyć Twoją dłoń, a jednak tego nie robią. Zanim złajasz mnie, że jestem nieposłuszny lub leniwy podczas wykonywania pracy, pomyśl że może ciąży mi nieodpowiednie pożywienie, że może zbyt długo przebywałem na słońcu lub że moje serce jest zmęczone. Otocz mnie opieką, gdy będę stary - Ty również pewnego dnia się zestarzejesz. Bądź przy mnie w każdej trudnej chwili. Nigdy nie mów: "nie mogę na coś takiego patrzeć" lub "Niech to się stanie podczas mojej nieobecności"

KIeDY JeSTeŚ PRZY MNIe, WSZYSTKO STAJe SIę ŁATWIeJSZe. Po prostu mnie kochaj.