Rakownica, Godzisz, zgubienie, odnalezienie :) Z Trójką Wspaniałych

Niedzielny, świąteczny spacer odświętny rzec można, w wybitnym psim towarzystwie, że o ludzkim nie wspomnę. 

Okolica rzeczki Rakownicy, gdzie nas jeszcze nie poniosło, chociaż to niedaleko. Znajomości w tym miejscem nie miałyśmy. Trzeba nam było z Thelmą i Lousem tam pospacerować, żeby odkryć nowe, ciekawe połacie wycieczkowe. 

Z nimi to zawsze nietypowy kawałek drogi, jak w filmie. Napotkaliśmy pewne kłopoty na drodze, jeden kłopot miał na imię Bella i był rozpędzoną tłustą kulą nieprzyjaźni, drugi kłopot, to droga, która postanowiła raz a porządnie się zgubić. 

Na szczęście to nie bezdroża Ameryki. Kłopoty głupoty. Przede wszystkim wszyscy ze wszystkimi dobrze się bawili. Dziewczynny sobie a chłoptakowie sobie i bez kłótni. 

Scenariusz naszej wycieczki był na pewno oryginalny i spontaniczny. Żona sprzedawcy dywanów to świetna  tropicielka, za to Lou wybabrał się aż wykrzywiało nosy. Modniś chapeau bas. Nasz świąteczny gość Zbychu wyszalał się, nawąchał, las to jego żywioł. Nawet spaniela poderwał, taki jest cicha woda apetyczny. Kiedyś mówiono, że Cygani dzieci porywają. 

Zbychu porywa spaniele. Nieskutecznie, bo dopiero zaczyna ;) Czy Płoszczynka jest na to przygotowana ? Do Meksyku nie dotarliśmy, zdobyliśmy jedynie górę Godzisz wysoką na pół kilometra i jeden metr. 

Wyrzucona poza granice Parku Krajobrazowego Doliny Bobru, bogata w skałki i dziki, tworząca Wzgórza Rybnickie góra leży na trasie przejścia kotliny, kto wie, kto wie, może ją jeszcze odwiedzimy, może dotrzemy do niej we wrześniu o nieznanej jeszcze porze dnia lub nocy. Żeby nas tylko znów nie zgubiła, bo ścieżek w tym lesie zatrzęsienie. Tym bardziej należy się z tym miejscem bliżej poznać! Na koniec był marsz na  orientację, na słuch i dobrze, że znamy te ulice i fabryki :) Było wspaniale, czas zleciał za szybko.